ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ – ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

Στις 10 Φεβρουαρίου ο Σαγιέντ Μεχντί Αχμπαρί Αφγανός πρόσφυγας, πεθαίνει στο νοσοκομείο «Σωτηρία», έπειτα από λοίμωξη στο αναπνευστικό. Ο Σαγιέντ ήταν κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας. Την επόμενη μέρα βρίσκεται απαγχονισμένος ο Abdul Fata, μετανάστης από την Υεμένη, στο κελί του στα κρατητήρια της Διεύθυνσης Αλλοδαπών στην Θεσσαλονίκη. Στις 13 Φεβρουαρίου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας βρίσκεται ακόμα ένας μετανάστης απαγχονισμένος στο κελί του. Στις 20 Φεβρουαρίου ο Μοχάμεντ Καμαρά πρόσφυγας από τη Γουϊνέα, κρατούμενος στο Αστυνομικό Τμήμα Κηφισιάς, μεταφέρεται στο νοσοκομείο «Αμαλία Φλέμιγκ» σε κωματώδη κατάσταση όπου και πεθαίνει. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις δολοφονίες μεταναστών από το κράτος.

Το κράτος προσπαθώντας να διαχειριστεί το μεταναστευτικό ζήτημα δημιούργησε τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών. Στην ουσία τους όμως αποτελούν τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα οποία στοιβάζονται εκατοντάδες μετανάστες σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, υπερπληθυσμό των κελιών, με τους ανθρώπους να στοιβάζονται στην κυριολεξία ο ένας πάνω στον άλλον. Αυτοί οι άνθρωποι οδηγούνται εκεί χωρίς να έχουν διαπράξει κάποιο αδίκημα και κρατούνται για μήνες ή ακόμα και χρόνια.

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μπροστά στη σύγχρονη βαρβαρότητα, οι μετανάστες ως υπάρξεις απογυμνωμένες που ζουν έξω από την επικράτεια του νόμου και των ίδιων των ιερών φετίχ του δυτικού πολιτισμού, βιώνουν την πλήρη απο-προσωποποίησή τους, την αποκόλληση από τον κόσμο και το σώμα τους. Όπως το συμπύκνωσε ένας έγκλειστος στο κέντρο κράτησης στη Γουμέρα της Αυστραλίας: «Έφτασα στην Αυστραλία και ήμουν ευτυχισμένος. Μετά βρέθηκα φυλακισμένος σε ένα στρατόπεδο. Ξέχασα το όνομά μου, τον εαυτό μου, με φώναζαν νούμερο 813…».

Ένα τέτοιο κέντρο λειτουργεί και μέσα στην πόλη της Κορίνθου όπου για τη φύλαξη των κρατούμενων μεταναστών συνδράμουν αστυνομικές δυνάμεις τόσο από την Κόρινθο όσο και από τους όμορους νομούς της περιφέρειας Πελοποννήσου.

Οι μετανάστες όντας ένα μεγάλο εργατικό δυναμικό αποτελούν ένα από τα εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Το καθεστώς παρανομίας στο οποίο τους κρατά διαρκώς το κεφάλαιο και οι μηχανισμοί του κράτους, έχει έναν σαφή στόχο: την υποτίμηση της αξίας της εργασιακής δύναμης των ίδιων των μεταναστών, αλλά εμμέσως και της εργατικής τάξης συνολικά. Έτσι ένα τεράστιο μερίδιο της παραγωγικής διαδικασίας διεξάγεται σε συνθήκες σύγχρονου εργασιακού κάτεργου.

Η Αλληλεγγύη μας προς τους μετανάστες, εντός και εκτός των τειχών, δεν γίνεται με όρους φιλανθρωπίας, αλλά βλέποντας στα πρόσωπά τους εν δυνάμει κοινωνικούς – ταξικούς συμμάχους. Και με όπλο αυτή την Αλληλεγγύη θα νικήσουμε την Βαρβαρότητα και θα πορευτούμε σε κοινούς αγώνες ενάντια σε κράτος, αφεντικά, φασίστες και κάθε είδους εξουσία.

Τα σύγχρονα κολαστήρια δεν εξανθρωπίζονται, μετατρέποντάς τα σε «ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας» αλλά καταστρέφονται.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΩΡΑ

Αναρχικοί/Αντιεξουσιαστές Πελοποννήσου
Μάρτης, 2015

Κόρινθος: Συγκέντρωση/Πορεία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, Σάββατο 7 Μάρτη – 1 το μεσημέρι

Οkentra-kratisis_A4ΥΤΕ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ,

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ

ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!!

Αναρχικοί/Αντιεξουσιαστές Πελοποννήσου

Πελοπόννησος: Παρεμβάσεις Αλληλεγγύης στον Αναρχικό κρατούμενο κ Απεργό πείνας από 10 Νοέμβρη Νίκο Ρωμανό

Στον ιδεολογικό πόλεμο του κράτους που επιχειρεί να εξοντώσει κάθε Αγωνιστή, βρισκόμαστε πολέμιοι και αλληλέγγυοι προς τους επαναστάτες. Όπως το κράτος στοχοποιεί συντρόφους έτσι και εμείς στοχοποιούμε το κράτος και τα τσιράκια του όντας μια Δαμόκλειος Σπάθη στην υπέρμετρη ελευθερία και το «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» όλων αυτών που επιχειρούν να μας εξουσιάζουν.
Ο Αναρχικός αιχμάλωτος Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 10/11/2014 απαιτώντας εκπαιδευτικές άδειες. Ως Αναρχικοί/Αντιεξουσιαστές Πελοποννήσου τασσόμαστε ενάντιοι στην κρατική και δικαστική αυθαιρεσία (απόρριψη αιτήματος του Νίκου Ρωμανού από τον ανακριτή Νικολόπουλο) και αποστέλλουμε τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μας.

ΔΥΝΑΜΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΟΥΦΑΛΕΣ

Κείμενο Αλληλεγγύης στον σύντροφο Απεργό πείνας

Αναρχικοί – Αντιεξουσιαστές Πελοποννήσου

Τετάρτη 2/7 παρέμβαση ενάντια στις Φυλακές τύπου Γ΄στο Ναύπλιο

fylakes_indy DSCI00133

 

 

Παρέμβαση αντιπληροφόρησης για το ζήτημα των φυλακών και ενάντια στο νέο φασιστικό νομοσχέδιο για τις φυλακές τύπου Γ΄,έγινε χτες Τετάρτη 2/7, από τη συνέλευση Αναρχικών/ Αντιεξουσιαστών Πελοποννήσου στην πλατεία Καποδίστρια στο κέντρο του Ναυπλίου.

Από τις 6.30μ.μ. και για περίπου μιάμιση ώρα στήθηκε μικροφωνική όπου διαβάστηκαν κείμενα, ενώ μοιραζόταν ταυτόχρονα το κείμενο της συνέλευσης.

Μετά τη λήξη της μικροφωνικής (γύρω στις 8) ακολούθησε αιφνιδιαστική επίσκεψη στις φυλακές Ναυπλίου.
Εκεί οι σύντροφοι/ισσες παρέμειναν για περίπου μισή ώρα, φωνάχτηκαν συνθήματα Αλληλεγγύης στον Αγώνα των έγκλειστων και αναρτήθηκαν πανό στα εξωτερικά σύρματα της φυλακής.

Στην όλη κινητοποίηση συμμετείχαν περίπου 30 άτομα.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΦΑΛΕΙΑΣ

Αναρχικοί/ Αντιεξουσιαστές Πελοποννήσου

pelop [at] espiv.net

Παρέμβαση ενάντια στις κρατικές φυλακές υψίστης ασφαλείας

Την Τετάρτη 4/6/2014 οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές της Πελοποννήσου πραγματοποίησαν συντονισμένη δράση σε Κόρινθο, Τρίπολη, Σπάρτη, Άργος και Ναύπλιο ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας και την κρατική καταστολή με αφισοκόλληση και μοίρασμα κειμένου.

Ακολουθούν η αφίσα και το κείμενο.

fylakes-redΣε μια εποχή που ορίζεται από το ξέσπασμα της πιο βαθιάς συστημικής κρίσης και της σημερινής εξέλιξής της, στην οποία αποτυπώνεται με σαφήνεια, η αδυναμία του κυρίαρχου οικονομικού και πολιτικού συμπλέγματος, να διασφαλίσει αν και με ποιους όρους θα επιβιώσει, η εξουσία, για άλλη μια φορά, πετάει τα «δημοκρατικά» της προσωπεία, αποκαλύπτοντας το αληθινό της πρόσωπο,αυτό της καπιταλιστικής βίας και κρατικής τρομοκρατίας.
Καθώς λοιπόν, το κοινωνικό αυτό καρκίνωμα, αναδιπλώνεται σταθερά, προς μια νέα μορφή ολοκληρωτισμού, ταυτόχρονα φροντίζει να έχει έτοιμα τα σχέδια σκληρής καταστολής, στα οποία αντανακλάται η διεθνοποιημένη πλέον μέθοδος προστασίας, της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και η οποία αποσκοπεί να μετατρέψει τον πλανήτη, σε ένα απέραντο Γκουαντάναμο.
Στην προσπάθειά της λοιπόν η κυριαρχία, να ανακόψει κάθε ριζοσπαστική τάση στην κοινωνία και εκμεταλλευόμενη την συνολική μεταβατική φάση του κοινωνικού σκηνικού, κηρύσσει μια μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Διεθνείς μηχανισμοί αστυνόμευσης και καταστολής, νέα συστήματα παρακολούθησης, διακρατικές
συμφωνίες και αντιτρομοκρατικά νομοθετήματα, συνθέτουν πλέον το νέο περιβάλλον ασφάλειας, το
οποίο προωθείται, με τις ευλογίες των ΜΜΕ, μέσα από το δόγμα του πολέμου κατά της
τρομοκρατίας.
Ενός πολέμου, που γίνεται ξεκάθαρο, ότι αποτελεί κοινή υπόθεση για το καθεστώς, τις
συνδικαλιστικές ηγεσίες και τα αριστερά καθεστωτικά κόμματα. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Παρέμβαση ενάντια στις κρατικές φυλακές υψίστης ασφαλείας”